Mijn Moeder

Bijna een jaar geleden verloren we onze Mam , en Oma..

Drie weken daarvoor belde ze zèlf om te vertellen dat haar bloeduitslag niet goed was en dat de arts vreesde voor acute leukemie . De volgende dag werd ze al opgenomen en vanaf dat moment ging het beangstigend snel fout .

Zoals ik al eerder vertelde ben ik van kinds af aan bang geweest mijn ouders te verliezen , en dus werd mijn grootste angst in die dagen bewaarheid . Mijn Moeder zei altijd tegen me , wanneer ik weer ergens bang voor was ,..”Men lijdt het meest , door het lijden dat men vreest , en wat misschien nooit komen zal..”..

Meestal had ze gelijk , maar deze keer niet ..want het lijden wat ik zó vreesde , kwàm ..

Onze Mam was een lieve mooie vrouw , moeder en oma , zowel uiterlijk als innerlijk . Ze was sociaal , belezen en zorgzaam . Ze had humor , kon gìllen van het lachen , ze kon tonéélspelen , en gek doen . Soms ben ik bang dat ik haar stem en lach vergeet ….ik heb nog een filmpje van haar , waarin ze bij ons aan de eettafel zit te kletsen , maar ik heb er nog niet naar durven luisteren..

Mam was ook een stèrke vrouw , ze maakte veel erge dingen mee in haar leven , en ogenschijnlijk kon ze dat allemaal aan . Veel later pas , begreep ik dat ze haar verdriet en angst héél bewust níet liet zien , behalve aan mijn vader. Ik begrijp waarom ze sterk wilde zijn , sterker dan ze zich voelde . Ik vind het jammer , dat ze niet méér van zichzelf liet zien …ik denk dat dat ons dichter bij elkaar zou hebben gebracht …maar iedereen is anders , en dat is natuurlijk helemaal goed.

Het afgelopen jaar was een zwaar jaar , voor degenen die ze achterliet . Voor het eerst voelde ik de lètterlijke betekenis van ‘ móederziel alléén zijn’…een verdriet zó groot dat het je ,af en toe , bij de keel grijpt..

Het allermoeilijkste vond ik echter om het intense verdriet van mijn vader te zien . Het te zíen , en níets voor hem te kunnen doen . Ik kan me zó goed voorstellen dat je na een mooi leven , van bijna zèstig jaar samen , niet meer alleen verder kùnt of wìlt .. Daarom ben ik zó trots op hem , dat hij tòch dóórgaat.. Hij zoekt naar afleiding , kookt zelf , luistert veel muziek , en is betrokken bij zijn kinderen en kleinkinderen . Zo zou Mama het hebben gewild , en dat weet hij ..

Het besef is nog steeds niet volledig , en het gemis erg groot , maar we gaan samen dóór , dat moet , en dat kunnen we ook .

Zondag 10 Maart is Mama’s sterfdag .

We gaan met z’n allen proberen van die vréselijke dag een móóie dag te maken , want dat verdient ze ..