Misschien wordt dit wel een ontzettend zeurderig schrijven , dat zou heel best kunnen..want ik wil het es even hebben over mannen en vrouwen , en dan wel over de lichamelijke verschillen in het bijzonder . Ik heb het geschreven met een knipoog , dus schaar het gerust onder mijn vele Onwijsheden ..
Persoonlijk vind ik dat wij , vrouwen , héél wat meer te verduren krijgen in het leven dan zij , mannen…Joost mag wèrkelijk weten waar de fabel vandaan komt dat vrouwen het zwakke geslacht zijn…uit de prehistorie waarschijnlijk , toen vrouwen nog aan hun haren door de grot gesleept werden naar de kookpot voor hun huishoudelijke taken , of naar een berenvel voor wat anders..
Wanneer een vrouw pech heeft wordt ze rond haar twaalfde al ongesteld en ze zal dat genoegen vanaf dàn iedere maand mogen beleven , zo’n veertig jaar lang …reken maar uit…Ik had het geluk dat ik láát was , en geen bijbehorende klachten had , maar ik ken er genoeg voor wie het een maandelijks líjden was….En dan hoor je wel es een man klagen dat z’n vrouw weer hoofdpijn heeft , of mopperig is , en er , potverdrie , weer een paar dagen geen seks in zit…🤨
We gaan vrolijk verder naar verdere mógelijke veranderingen in het leven van een vrouw…Persoonlijk vond ik zwanger zijn , ondanks een miskraam tussendoor , en een postnatale depressie nadien , het allermooiste wat ik ooit heb meegemaakt , maar ook dàt is voor veel vrouwen héél anders …Zwanger willen worden , en zwanger zijn , kan óók een lijdensweg zijn . Tel daar nog maar even een dramatische bevalling en bijvoorbeeld een huilbaby bij op en de wolk is niet roze maar gewoon loodgrijs ….Gelukkig zijn de mannen van tegenwoordig heel wat meer màns wat de zorg voor hun kinderen betreft , dan eerdere generaties , en verschonen ze zèlfs luiers , als het echt moet ..Maar ook nú hoor je ze wel es klagen dat vrouwlief , sinds de zwangerschap al geen zin meer heeft in seks en alleen nog maar oog heeft voor de baby….. Tja , die mannen hebben het maar zwaar met ons..
‘Moving on..’ naar het volgende feestje…Wanneer je na, laten we zeggen , zo’n twintig , vijfentwintig jaar , van zòrgen en vèrzorgen , met een béétje geluk , je kinderen de wijde wereld in hebt gestuurd , na , óók weer , een moeizaam proces van lòslaten en worstelen met een ‘ leegnestsyndroom ‘ , dient zich voor ons ‘ De Óvergang’ aan…hieperdepiep!
De mannen krijgen een penopauze , waarin ze zich hóóguit te buiten gaan aan een gevaarlijke hobby , en hun haren , indien aanwezig , laten groeien , of zich ‘ vergrijpen ‘ aan een jongere leukere vrouw …wat ik trouwens best wel begrijp , in sommige gevallen..😇
Wij vrouwen , de zielepieten in dit verhaal , krijgen iets héél anders voor de kiezen ..Wij krijgen De Overgang …De overgang naar wàt in vredesnaam ??
Het is de fase waar ik mezelf nu ook in bevind , dus als jullie het niet erg vinden ga ik even lekker los …
Voordat deze fase aanbreekt heb je als vrouw al de nodige griezelverhalen aangehoord van de ervaringsdeskundigen , dus je bent voorbereid … Denk je…
Het hele proces , van die beruchte overgang naar God weet wat , is vaag en tergend . Je begint (nog) slechter te slapen ..Je máált (nog) meer dan vroeger ..Je huid , je háár , je nágels , je ógen , alles wordt minder …minder fijn, minder goed en minder mooi..
Één van de meest gehoorde klachten is natuurlijk het zweten , de opvliegers . Vooralsnog heb ik daar weinig last van , behalve als ik aan de wijn ga, want dan heb ik direct wangen zo rood alsof ik koorts heb . Toen ik de salon nog had , met vele klanten van mijn huidige leeftijd , en ouder , waren er dames die mij vertelden dat ze al wel twìntig jaar last hadden van ‘ nachtzweten ‘ , en iedere nacht hun bed moesten verschonen…hóe erg is dàt ?!😟
Ik ben nog een beginneling in dit ‘bijzondere’ proces , maar merk al jaren dat mijn , tòch al wìlde haar , nòg onwilliger wordt , dat ik slechter begin te zien , dat mijn , altijd zó mooie zachte , huid nog stééds zacht is , gelukkig , en redelijk mooi , maar óók steeds gevóeliger wordt ..Ik kan niet meer tegen de zon , krijg van àlles , wat ik erop smeer , plekken en vlekken en jeuk , en als ik ’s ochtends wakker word zijn de vouwen in mijn gezicht zó diep dat ik er de héle ochtend voor nodig heb om weer te ‘ontkreukelen’ .. Als ik het samenvat , en dat doe ik speciaal voor de lezers die inmiddels genoeg hebben van mijn klaagzang , zou ik kunnen zeggen dat ik vróeger af en toe een slechte dag had , en tegenwoordig af en toe een góede dag heb…
De ‘allerergste’ bijkomstigheid van deze jaren vind ik , tot nu , het veranderen van je lichaam , je figuur …Ik ben nóóit dùn geweest , heb altijd stevige billen gehad , maar kon dat compenseren met een mooie slanke taille..Wanneer ik es onverhoopt dreigde op te dikken , deed ik een weekje rustig aan , en was ik weer redelijk in model… Dàt is vollédig passé ! Ik kan me nu nòg precíes het moment herinneren dat ik ergens op visite was en op een ongemakkelijke rechte stoel hing , en ineens het gevoel had dat er een kind bij me op schoot zat … het was géén kind , het was mijn eigen buik…😳
Ik vind het niet erg dat ik stevige billen en benen heb , en ook klaag ik niet over het feit dat mijn vroegere bescheiden cup C nu een Ferme F is …maar die búík …brrrrr… ik vind het náár … Sowieso vind ik dat de zwaartekracht een slechte invloed heeft op mijn lijf…
Het meest vervelende is dat mijn pogingen tot minder eten en meer bewegen geen enkel effect meer lijken te hebben ..Volgens mijn dochter , en dokter in spé , heeft dat ook te maken met het slikken van mijn paroxetine . Daar kan ik me helaas niet geheel achter verschuilen , want de waarheid is óók dat ik dòl ben op lekker eten , en snoepen , en ik de discipline van een natte vaatdoek heb , waardoor ieder voorgenomen dieet na twee dagen al mislukt ..Het geeft me een gevoel van ònmacht , dat ik niet in staat lijk te zijn die buik weer mooi ‘ plat’ te krijgen ..
Ik vind het een Lijden dat mijn Lijf een èigen leven lijkt te leiden , waar ik als toeschouwer bij sta te koekeloeren ..
Natuurlijk weet ik dat iedereen , in zekere mate , hier mee te maken krijgt , mannen èn vrouwen , en dat geeft wel een klèin beetje troost , maar ik kan me er toch maar moeilijk bij neerleggen en word er soms helemaal niet vrolijk van . Het valt mij op dat mannen hier toch óók weer , ogenschijnlijk althans , makkelijker doorheen gaan…door deze fase van verandering en veroudering …Ik zie regelmatig oudere heren lopen , fluitend , met de buik prònt naar voren , terwijl de knopen bijna van hun overhemd springen , terwijl ik juist met extra laagjes kleding , en veiligheidsspelden enz., de boel wat probeer te verdoezelen .. 😳
Ook weet ik dat er véél ergere dingen zijn om je druk om te maken , en dat ik dat tòch doe mag je rustig toeschrijven aan de welvaart waar ik in leef ..
Gelukkig heeft Bert dezelfde ervaring . Ook bij hèm verandert er lichamelijk veel , en ik vind het superlief van hem dat hij , heel solidair , óók een buikje heeft gekweekt … Ik vind echter een oudere màn met een buikje juist aantrekkelijk , terwijl ik mezelf erom verafschuw .. maar dat zal wel vrouwenlogica zijn .
Inmiddels ben ik weer dapper , maar stiekem met de moed der wanhoop , aan de buikspieroefeningen begonnen . Ook snoep ik wat minder , drink ik liters water , en sjouw me een ongeluk . Hopelijk word ik toch nog een béétje beloond voor de moeite …en kom ik verder in goede gezondheid redelijk de komende jaren door , want ik wil toch wel graag weten wat ons wacht ná de overgang…misschien eindelijk een tijd waarin wij vrouwen éven weinig te lijden hebben als de mannen..😂🥳
Maria's Mijmeringen 