Ik zou zo graag nog es één keer…

Een blogje volledig uit emotie geschreven , en dus vòl met Onwijsheden…..Ik heb er niet dieper over nagedacht , en ik heb het niet gewikt of gewogen en daarna te licht bevonden . Ik heb het gewoon gedàcht , gevóeld en opgeschreven…

Ik zou zo graag nog es één keer tegen die éne persoon zeggen wat ik ècht dènk , vind en voel ..Die éne persoon die als énige wist hóe mijn aandacht te vangen , hoe mij te ‘ verleiden ‘ tot iets héél níeuws , hóe mij van mijn stuk te brengen , en mijn denken en vóelen vooral , te bepalen ..En ook de énige persoon die mij alles om me heen deed vergeten , die met mij ‘ speelde’ , tot helaas de verveling toesloeg , en die vervolgens míj achterliet en vergat…

Natuurlijk ben ik er zèlf bij geweest , er zèlf mee begonnen en heb ik er zèlf mee ingestemd , dus er is geen ènkele sprake van schùld of verwijt . Ik heb er évenveel van genoten als om getreurd . Ik was er bíj , ik onderging het , wìlde het en wilde níet dat het stopte .☺️

Maar dat deed het wel , het stòpte , omdat het móest , en dat deed best pijn . Die éne persoon was er gewoon klaar mee , en verdween . Ik , de sukkel , was er eigenlijk helemáál niet klaar mee , en bleef achter met gevoelens en gedachten die niet meer telden , nergens op sloegen zelfs , en nódig vergeten moesten worden .

Helaas ging dat niet zo makkelijk als het klinkt . Tuurlijk gaat àlles , het léven , zoals zó vaak en makkelijk gezegd wordt , gewóón verder . Bovendien kan je iets wat je mèt iemand begonnen bent , tòch niet in je uppie afmaken . En dàt is het juist , het was voor mij niet àf …Tòch is loslaten en doorgaan àltijd het advies , en wees gerust , dat dééd ik ..enigszins..🙈

Dit alles , die éne persoon , heeft me veranderd , méér dan ik had gedacht , en voorgóed . Het bijzòndere èn tévens tegenstrijdige is , dat het een verandering ten góede is…vindt ook Bert… Toch blijf ik erover málen en héél vaak in mijn dromen , is die éne persoon er weer …want mijn gedachten kan ik redelijk sturen , maar mijn dromen niet .

En op de momenten dat ik tòch mijn gedachten laat gaan , en terùgdenk , aan tóen , jaren geleden , overvalt mij een gevoel van wéémoed ..ofzo…. Eigenlijk wil ik niet eens dat die éne persoon wéét , dat ik er nog stééds wel es aan terugdenk , ermee worstel en er verdrietig om kan zijn , want dat voelt als een vernedering . Ik vind het stòm van mezelf . Maar in mijn hóofd , en in mijn hàrt , èn in mijn dromen , blíjft het terugkomen , en ik denk dat erover praten mij misschien zou opluchten . Daar komt dan ook dat terugkerend verlangen vandaan .. om nog es één keer…

Maar goed , de dingen zijn zoals ze zijn , en het verlangen berg ik gewoon weer op …ergens …totdat het er weer ìs….of totdat ik bàrst ..😉😄😂