Ooit had ik willen schrijven over mijn papieren kindjes , ofwel , mijn favoriete boeken en schrijvers . En aangezien ik afgelopen week op Facebook door een vriendje werd ‘ uitgedaagd ‘ tien kaften van tien mooiste boeken te delen , zal ik het nú doen . De uitdaging houdt in dat je tien dagen lang één foto plaatst van de kaft met titel , van een boek wat je mooi vond om te lezen . Je wordt geacht er verder geen uitleg bij te geven . Het initiatief is bedoeld om het lezen van boeken te stimuleren , want er wordt te weinig gelezen .. Dat laatste klopt , ook wat mij betreft . Met de komst van digitale apparaten en vooral social media is de rust om een goed boek te lezen een beetje verdwenen , en dat is jammer .
Nu ben ik niet bepaald een mens van weinig woorden , en bovendien vind ik tien dagen achterelkaar alleen maar een foto plaatsen weinig inspirerend , dus doe ik het op mijn eigen manier , in een blogje , mèt een verhaal .
Ik heb het grote geluk gehad op te groeien in een gezin waar héél veel gelezen werd . Mijn moeder was een àbsolute boekenwurm , en toen ik als klein meisje voor het eerst die heerlijke wereld van letters en woorden betrad , waren háár kinderboeken de éérste die ik las….Ik vond het zó speciaal dat in íeder boekje háár naam stond , in kinderlijke hanenpoten ….” Dit boek is van Nella Gerharda Medendorp , gekregen op 4 januari 1948 , van Tante Roelie…”
Ik las van ‘ Mariska , het circuskind ‘ . En van ‘ Voetstapjes in de sneeuw ‘ en ‘ Het rode sleetje ‘ …Van W.G van de Hulst , en in de jaren daarna alle boeken van Sanne van Havelte , Anna Hers en Top Naeff . De meeste boeken hadden een christelijke ‘ tintje ‘ maar dat vond ik helemaal niet storend , in mijn beleving hóórde dat bij de oude boeken , net als het soms wat ouderwetse , maar hele mooie taalgebruik . Mensen waren ‘ menschen ‘ , huilen was ‘ wénen ‘ , en smoorverliefd zijn was ‘ ik heb U zo lief….
En als ik , bij hoge uitzondering , nú , in déze tijd , wel eens een modern Nederlands boek lees , vind ik de woorden vaak onnodig grof of onsamenhangend , maar ja , dat ìk niet van deze tijd ben wisten jullie al ! 😉
De meest gewèldige jeugdboeken zijn , voor mij , de boeken van Cissy van Marxveldt . Tot op de dag van vandaag herlees ik ze nog keer op keer . De avonturen van ‘ Joop ter Heul ‘ en ‘ Marijke ‘ neem ik nog altijd mee als ik op vakantie ga , ze zijn mijn favoriete ‘ papieren kindjes ‘ .
Na mijn lagereschooltijd ontdekte ik in mama’s boekenkast de Zweedse schrijfster Margit Sõderholm , en véle dagen èn nachten verloor ik mezelf in haar prachtige verhalen over het Zweedse boerenleven , de familieintriges van Marit en Jon , de speelman , de Anckarbergs en de zomers op Hellesta…Àl déze boeken zijn me dierbaar , want ik heb ze van mijn opa Medendorp geërfd , óók een verwoed lezer , en ze staan nu op mijn eigen planken te pronken , véle met zíjn persoonlijke stempel voorin..
In de jaren daarna , de middelbareschooltijd , werd mijn leeswereld wat groter , en ontstond mijn ‘ liefde ‘ voor de Engelse literatuur . Ik verslond alle boeken van de Brontë zusters , van Daphne du Maurier , Jane Austen , Victoria Holt , Agatha Christie en Arthur Conan Doyle ..Ik denk niet dat ik toentertijd echt besefte hoe óud de boeken waren , die ik las , ik realiseerde me niet dat Jane Austen en de Brontës bijvoorbeeld négentiende-eeuws waren . Ik genoot gewoon van het , wederom , klassieke taalgebruik , óók in het Engels . Ik denk dat ik er altijd vanuit ben gegaan dat iederéén om me heen deze boeken las , omdat ik er mee opgegroeid was , maar misschien is dat wel helemaal niet zo . Voor mij was íeder boek een héérlijke vlùcht , een ontsnàpping , aan de werkelijkheid . Níet dat mijn wèrkelijke leven nou zo erg was dat ik er persé aan wilde ontsnappen , hoor , maar als je een óvergevoelig kind en verwarde puber bent dan kan dat rùst geven …even èrgens anders , en íemand anders , te zijn ..
De méést ‘ moderne ‘ boeken die ik óóít zelf gekòcht heb , en nog steeds bezit , zijn alle boeken van Elizabeth George , Ira Levin en Colin Dexter . Deze schrijvers zijn meerdere malen verfilmd . De serie van Inspector Morse is heel erg goed , bíjna zo goed als de boeken , en dat kom je niet zo vaak tegen . Het heeft , wat mij betreft , vooral te maken met de fantastische vertolking van Morse door John Thaw . Ik heb járen over die man gefantaseerd , en ik heb vreselijk gehuild , toen hij op veel te jonge leeftijd overleed .
Voordat ik aan dit schrijven begon ben ik eerst natuurlijk es door mijn eigen boekenkast gegaan . Tijdens onze verhuizing , bijna twee jaar geleden nu , heb ik honderden boeken weggedaan , wat ik helemaal niet moeilijk vond , want de boeken die ècht iets voor me betekenen zijn er nog , in mijn eigen hele kleine ‘ bibliotheek “ . Het is een fijne gedachte dat ze er altijd zullen zijn , dat ik ze zó even van de plank kan pakken , vàst kan pakken , en er in kan ‘ verdwijnen ‘ , als ik dat nodig heb . Béter kan ik níet omschrijven wat míjn boeken voor me zijn . Helaas lees ook ìk veel te weinig tegenwoordig . Er lijkt gewoon te weinig tijd te zijn om je te verliezen in een mooi verhaal , en dat heeft natuurlijk , ook in mijn geval , te maken met de afleiding van een iPhone en een iPad . Maar beetje bij beetje leg ik die apparaten steeds vaker weg , zet het geluid uit , en pak ik toch even een boek ( èn een leesbril 😉) . En dan bedoel ik een papíeren boek , géén ebook !
Ik hoop dat mensen , en vooràl kìnderen , àltijd zullen blijven lezen , want het lezen van een mooi boek is als een avontúúr , en een , soms bróódnodige , vlùcht naar éven een àndere wereld ….
Maria's Mijmeringen 