Van schrijven is de laatste tijd even niet veel gekomen , teveel klusjes om te doen , en na die tijd zó kapot dat ik als een dood vogeltje op de bank beland en geen puf heb voor meer dan wezenloos netflixen . Maar vanochtend ben ik van het natte stoepje bij de achterdeur gekletterd , en ik lig nu met een dikke enkel omhoog , en heb dus eindelijk even weer de , noodgedwongen , rust om te schrijven . Ik moest in ieder geval nog een belofte inlossen . … sorry Conneke , dat het zolang geduurd heeft ..🙈
Wéér een challenge van fb … Tien foto’s moet ik plaatsen van iets of iemand waar ik dagelijks dankbaar voor ben . Tenminste … ik geloof dat dat de bedoeling is . En hoewel ik erg graag uitgedaagd word , vind ik de voorwaarden die er vaak bij genoemd worden , altijd oervervelend … Dus néé , ik ga deze challenge níet uitsmeren over tien dagen , en ik ga níemand nomineren , en ik ga zéker niet alleen maar foto’s plaatsen zonder uitleg . Want ja , ik ben stronteigenwijs 😂 .
Het thema van deze challenge is enigszins zoet , en de meeste dingen die ik noem , zullen dan ook wat geijkt zijn , maar toch wilde ik meedoen , want het begint een beetje een stokpaardje van me te worden , dat ik vind dat er in ons land tèveel geklaagd en gezeurd wordt , terwijl we het , in vergelijking met héél veel andere landen , juist héél goed hebben . Ik word echt mìsselijk van het eeuwige gemopper op onze overheid , nu ook weer tijdens deze coronacrisis , van de stemmingmakerij , en van de meest idiote complottheorieën die de ronde doen . Ik vind dat er véél te weinig Líefde voor elkaar is , in deze rare harde wereld , terwijl , wat mij betreft , de Líefde , in wèlke vorm dan ook , júíst het antwoord is . Ik heb het dan natuurlijk niet over seks , maar over naastenliefde , over mééleven , en je ìnleven , over wederzijds begrip , en als dàt allemaal niet mogelijk is , dan toch op z’n mìnst , verdrààgzaamheid . Maar dat alles is vaak vèr te zoeken , lijkt het , en dat maakt me somber . Ik weet dat ik als een overjarige hippie klink , maar dat kan me geen klap schelen . Ik vind gewoon dat we , over het algemeen , héél veel hebben waar we dankbaar voor kunnen en mógen zijn .
Terug naar de challenge …
Waar ik het àllermeest dankbaar voor ben , in mijn leven , zijn onze beide kinderen . Wàt een zegen zijn ze voor ons , íedere dag , zelfs nu ze al jaren niet meer bij ons wonen . Apetrots zijn we dat ze zó leuk en goed zijn opgedroogd , na toch best wat turbulente puberjaren… Ik vind het een compliment voor ons als ouders , dat ze nog steeds vaak en graag thuiskomen , en we óveral met ze over kunnen praten , nu als volwassenen . Bovendien zijn grote broer en kleine zus ook nog stapel met elkáár , altijd al , en dat is óók iets om dankbaar voor te zijn , omdat dat niet vanzelfsprekend is … 🙏🏽😘
Nummer twee , mèt stip , de liefde van mijn leven , mijn ròts , nu alweer bijna vijfendertig jaar , mijn man Bert . Ik beschreef al ieder de weg die we samen hebben afgelegd , en die zéker niet zonder hobbels was , maar die tegenslagen hebben ons gevormd , ook als stel . Ik ben hem zó dankbaar voor zijn liefde , en zijn zòrg voor mij , maar vooràl ben ik hem dankbaar dat hij me laat zien èn zijn wie ik ben . Hij geeft me de vrijheid die ik nodig heb , zodat ik voor hèm kan zijn wie híj nodig heeft … En dat is wijs en sterk van hem . De plek waar we nu zijn beland samen , is voor wat onze relatie betreft , rustig en fijn , ook al zijn er ook nu wat hobbels te nemen . Maar we hopen dat alles goed komt 😊😘 .
Nummer drie van dàt waar ik dágelijks dankbaar voor ben … mijn Pap en Mam … Ik noem ze in één adem , ondanks dat onze Mam ruim twee jaar geleden overleden is , omdat dàt is zoals ik ze nog altijd zie , sámen . Tuurlijk zullen zij ook mindere tijden hebben gekend , maar hun laatste jaren samen zijn hartstikke goed geweest , en dat blijft me altijd het meest bij . Ik ben hun beide heel dankbaar dat ik een fijne jeugd en een goed thuis heb gehad . 😍🙏🏽
Op nummer vier mijn beide broers , die ik over het algemeen alleen tijdens feestjes en feestdagen zie , maar waarmee het contact altijd goed is geweest , en daar ben ik zéker dankbaar voor . We delen dezelfde jeugdherinneringen , en dat schept een fijne band , voor altijd ! We hebben niet alleen in onze jeugd veel vakanties samen doorgebracht , maar de afgelopen jaren is het ons ook af en toe gelukt om met de héle familie , dus drie generaties, vakantie te vieren ! 🥳🙏🏽
Nummer vijf …. ons zachte , lieve , mooie hondenkind Puck ! 😍 Ze kwam op precíes het juiste moment in ons leven , toen we haar echt nodig hadden . Ze is als ons derde kind , en deze verwennen we lekker op schandelijke en onverstandige wijze , en we krijgen er níets dan liefde voor terug . 😊 Wij mensen zouden zóveel kunnen leren van honden … onvoorwaardelijke liefde , dat is àlles wat je nodig hebt ! ☺️
Nummer zes ! Héél dankbaar ben ik dat we tweeënhalf jaar geleden verhuisd zijn naar dit fijne dorp , en ons kleine mooie huis . Ik weet heus wel dat een huis slechts een hoop stenen is , en als we door omstandigheden hier niet meer zouden kunnen blijven , vinden we wel weer een ander huis . Maar voor een overgevoelige huismus als ik , is me ècht thúís voelen , wel een dingetje , hoor … Het huis waar we nu mogen wonen , geeft me dat thuisgevoel , die veilige haven , vanaf het éérste moment , dat we er binnenkwamen . Bert had wel wat tijd nodig om te wennen , ik geen seconde . Nog íedere dag zie of voel ik iets nieuws , in en om dit huis , maar de lichtinval door de glas-in-lood ramen blijft het meest bijzonder .
Nummer zeven ! Ik ben iedere dag dankbaar voor de natuur om ons heen . Dankbaar voor als de zon even schijnt op een donkere dag , en dankbaar voor de regen op een warme dag . We hebben het geluk dat ons huis vrij staat , en midden op het perceel , zo is er àltijd een plekje om te zitten of te schuilen , maar het grootste voordeel vind ik dat er bijna àltijd èrgens de wind te voelen is . Het dorp waar we nu wonen is groen en mooi , en heeft een prachtige oude omgeving , en samen met Puck genieten Bert en ik daar íedere dag van . Zelfs Bert begint al met foto’s sturen van al het moois , en brengt soms wilde bloemen voor me mee , en geloof me , dat zijn bijzondere dingen ! 😊🙏🏽
Nummer acht is eigenlijk een combinatie van nummer zes en zeven , namelijk onze tuin . Ik wil deze apart benoemen omdat het vanaf de éérste dag dat we hier zijn komen wonen , míjn project geweest is . En dat project , buiten èn met de blote handen , had en heb ik nodig . Ik mopper op al dat onkruid , en ons lelijke gras , en jeetje , de haag moet eigenlijk alwéér gesnoeid … maar aan het eind van íedere dag , als het laatste daglicht verdwijnt in de eerste duisternis , kijk ik zeer tevreden om me heen , en ben ik , heel eventjes , dankbaar … 😊💪🏼
Nummer negen van mijn lijstje van dankbaarheid , laat zich niet echt in één woord omschrijven . Het zijn de lieve vriendjes en vriendinnetjes om me heen . Het zijn er niet veel , want ik ben niet erg goed in het onderhouden van contacten , helaas . Maar bij deze mensen maakt dat gelukkig helemaal niet uit , en dat maakt ze juist zo waardevol . Sommige zijn oud-klasgenoten , of jeugdvrienden en vriendinnen , anderen zijn buurtjes van nu . Het zijn díe paar mensen , die alles van me weten , zonder oordeel , en sommige spreek ik maar héél zelden , mijn schuld , maar het contact is altijd fijn en goed . Ik ben nu eenmaal niet iemand van koffieleuten , en koetjes en kalfjes . Ik ben meer van een goed gesprek , over dingen die ertoe doen , onder het genot van een fles wijn . En daarbij komt dat ik erg graag alleen ben , en daar wil ik me niet schuldig over voelen . Mijn vriendjes en vriendinnetjes , èn buurtjes , zijn me dierbaar , en ik hoop ze binnenkort weer te zien , met dat wijntje , op een terrasje , in de zon . 😊😘
Eindelijk ben ik dan bij nummer tien …. en dat ben ikzelf … Ik wil dankbaar zijn voor wie , en wàt ik ben , en soms lukt me dat ook nog 😂😉 . Ik loop héus niet de héle dagen tevreden te zijn met alles , want ik heb vele tekortkomingen … Ik ben vaak uit balans , echt van ‘ Himmelhoch jauchzend , zum Tode betrübt ‘ … en dat is best moeilijk , vooral voor mezelf … Maar het kleine gedicht van Goethe heeft méér regels ..
En in die láátste regel , dáárin kan ik mezelf volledig vinden , want dàt is zoals ik ben en wil zijn . Ik kan klagen en zeuren , onzeker en ontevreden zijn … ik kan mezelf in de put praten als geen ander , tot ik er ellèndig van ben … Maar als het om de Líefde gaat , om het líef zijn voor anderen , en om het welzijn van mijn líefsten , ben ik zéker van mezelf , en dànkbaar , dat vooral … Deze hippie blijft erbij , er is maar één antwoord op alle ellende , ontevredenheid en ondankbaarheid … heb gewoon líef !! ☺️😍🙏🏽💪🏼
Maria's Mijmeringen 