Van véél Liefde en een béétje (ge)trouw(d) zijn …

Gisteren was het onze trouwdag … en net als vorig jaar was ik het vergeten 🙇🏼‍♀️… Bert had er wèl om gedacht deze keer , de schat , en verraste mij s’ avonds .

We maken er nooit iets groots van , want eerlijk gezegd hechten we beide niet heel veel waarde aan dat papiertje , wat we , nu negentien jaar geleden , haalden . Het was hoofdzakelijk een verstandig besluit , zodat we in één klap alles goed geregeld hadden , en meer eigenlijk niet . Dat neemt niet weg dat het wel een fijne dag was , met onze kinderen en familie , en ook het grote feest , wat we later gaven , was leuk . Maar toch heeft het feit dat we getrouwd zijn , destijds , niets toegevoegd of veranderd aan onze relatie .

Ik kan me niet herinneren dat ik als klein meisje droomde dat ik ooit een bruidje zou zijn , hoewel ik wèl zwijmelde bij de prachtige trouwscènes in de Sissi-films … maar dat zag ik meer als een sprookje , denk ik . We hebben in de loop der jaren wel wat bruiloften meegemaakt , met àlle toeters en bellen , zeg maar , die binnen een aantal jaren alweer ontbonden werden , dus dat papiertje biedt sowieso geen garantie voor de toekomst … Gelukkig mag iedereen lekker zelf bepalen òf , en hóe , er getrouwd wordt , maar een dróómbruiloft , wat trouwens heus wel héél leuk is om mee te maken , betekent niet persé een droomhuwelijk … want een relatie is , heel nuchter gezien , gewoon hard wèrken .. 😬😄

Als ik bovenstaande teruglees voel ik mezelf eigenlijk een beetje een ouwe zuurpruim … maar ik hèb het gewoon niet … ik zíe het niet , en ik vóel het niet … dat hele romantische , en pràchtige …. Wèl voor een ander hoor , maar níet voor mezelf … en gelukkig maar , dat Bert er nèt zo over denkt 😂 .

Voor mij heeft ‘ getrouwd zijn ‘ niets met ‘ houden van ‘ te maken . Natuurlijk begrijp ik dat de meeste mensen uit liefde met elkaar trouwen …. maar hoe die liefde zich verder ontwikkelt in de jaren , ná die fantàstische dag , hangt van héél veel factoren af , die níets te maken hebben met die trouwringen om de vingers ..

Sterker nog …. toen wij in het gemeentehuis naar de trouwambtenaar zaten te luisteren , die sprak van ‘ een wèloverwogen beslissing voor de rèst van jullie leven ‘ , en van ‘ tròuw zijn , aan elkaar , voor altijd ‘ , brak het angstzweet mij uit … Het was alsof de beste man zijn hand om mijn keel had ,en die langzaam dichtkneep … 🙈😂 . Hij sprak mooie woorden hoor , maar voor mij klonk het eerder als een vònnis …

Het moge dus duidelijk zijn dat ik met een trouwdag niet veel heb .. Maar gelukkig heb ik met de Líefde des te meer ! ☺️ De Liefde wil ik juist íedere dag wel vieren ! 😉

Ja , Bert en ik zijn nu negentien jaren officieel getrouwd … maar onze Liefde is al bijna vijfendertig jaren ‘ oud ‘ .. Die Liefde heeft in al die jaren dieptepunten en gloriedagen gekend , blauwe plekken en littekens opgelopen , en is ècht niet alle dagen voelbaar of zelfs maar aanwézig … We zijn elkaar kwijtgeraakt , hebben elkaar gekwetst , vaak onbewust en soms met opzet …, maar vonden elkaar , dankzij die Liefde , en na héél veel praten , ook weer terùg …

De Liefde heeft ons geleerd dat we níet elkaars bezit zijn , en dat er náást die liefde voor elkaar , soms ook ruimte kàn en màg zijn voor een ander , zonder dat dat gelijk de Liefde tussen òns beschadigt … We beseffen dat we elkaar niet kunnen cláimen , en dat we moeten accepteren dat we niet altijd àlles voor elkaar kunnen zijn , of overal gelijk over denken en voelen . Al vaker beschreef ik dat onze relatie sterker en fíjner werd , toen we leerden elkaar meer lòs te laten … Hoe vríjer we elkaar lieten , hoe wíjzer we werden … zoiets .. 😊

En die ‘ tróuw ‘ , die we elkaar plichtmatig beloofden , negentien jaar geleden , die geldt vooral aan onszèlf . We willen tróuw zijn aan ons eigen gevoel , trouw zijn aan het kóesteren van onze relatie samen , dat óók , en dat doen we op onze eigen manier …

Dat wij trouwden op 18-7-2001 , heeft geen ènkele betekenis , of toegevoegde waarde , gehad voor al die jaren samen . Dat klinkt misschien kil , maar het is gewoon een feit . Dat papiertje , of die ring , garandeert niet dat we altijd bij elkaar zullen blijven , daar is héél wat méér voor nodig , en daarom vinden Bert en ik die trouwdag ook helemaal niet zo belangrijk … Dat we na vijfendertig jaar nog stééds bij elkaar zijn , vinden we trouwens wèl een héle prestatie 😂 . Eigenlijk zou je daarvoor , nèt als met oude auto’s , op den duur beloond moeten worden , door bijvoorbeeld geen belasting meer te hoeven betalen 😄 .

De Liefde vieren we beide graag , als we er voor in de stemming zijn , op iedere willekeurige dag , en niet alleen op die éne datum … en dat is dan weer een gelukje voor mij , want ik ben dus enòrm slecht in het onthouden van data 😬 .

Zoals ik al zei , verraste Bert mij gisteravond . Hij kwam onverwacht met heerlijke sushi thuis , zelfs in hàrtvorm , wat ik ècht lief vond . En tijdens al het lekkere eten , de drankjes , en het fijne douchen , hebben we ook gelàchen om onszelf , als ‘ getrouwd stel ‘ , want ‘ romantisch doen ‘ mondt bij ons altijd uit in iets komisch 😂🙈 .

We weten dat we nu níet bepaald een heel traditionéél stel zijn , als je naar onze opvattingen over ‘ het Húwelijk ‘ kijkt , maar als het om de Líefde gaat , doen we het , als oudjes , nog bèst wel goed … 💪🏼😍