Kindvrouwtje ….

We zitten inmiddels midden in de herfst .. Het stormt en regent , en ik lig onder een dekentje op de bank te schrijven . Als ik nou een heel dramatisch type was , wat ik inderdaad kan zijn 😅, zou ik zeggen dat óók in mijn eigen leven de herfst aangebroken is .. Dat klinkt niet heel erg vrolijk , als je er vanuit gaat dat je leven , anders dan in de natuur , bestaat uit maar éénmalig de vier seizoenen …😳

Dusss… ik ben in de herfst van mijn leven … in het derde kwartaal , zeg maar .. en onderweg naar het láátste kwartaal …😅

Deze fase heeft iets heel tegenstrijdigs , althans voor mij . Vergeet dus alsjeblieft níet , dat ik dit stukje schrijf , wéér vollédig vanuit mijn eigen beleving .

Die tegenstrijdigheid zit ‘m erin dat ik , hoewel mijn lichaam àbsoluut in een onredelijke staat van verval lijkt te verkeren , in mijn hoofd nog stééds in vòlle bloei ben … en dat is wel es héél lastig ..

Wat zich in mijn hoofd afspeelt is volkomen het tegengestelde van wat er met mijn lichaam gebeurt . Dat zorgt er voor dat ik momenteel niet zo graag in de spiegel kijk . Mijn gezicht kan er nog mee door , als ik een goede dag heb, een goed moment kies , èn het nodige onderhoud pleeg . Maar dat líjf van me … heremetíet ! 😣 Het lijkt wel een slecht schilderij , waarvan de verf héél langzaam , doch meedogenloos , uitloopt … 😳. Bert lacht zich altijd een kriek om mijn vergelijkingen , en zegt dat ik me vréselijk aanstel , maar ook híj ziet zijn lichaam veranderen , en hij heeft daar nèt zo goed moeite mee . Ook al vind ik dat mannen véél ‘ vriendelijker ‘ ouder worden dan de meeste vrouwen … wat best wel oneerlijk is , en Bert trouwens niet met me eens is .

Nu is het natuurlijk logisch dat je verandert als je ouder wordt , maar dat maakt het nog niet màkkelijk te verteren . En dat komt dus vooral omdat ik in mijn hóófd níet ouder word 😳 … Het verschil tussen lijf en hoofd wordt steeds groter , en dat verwart me nogal .

Ik denk dat ik er altijd vanuit gegaan ben dat ik in mijn dènken óók zou verouderen .. Ik zou , mooi gelijkmatig , steeds een beetje wijzer , rustiger en bezadigder worden … 👵🏻 Nou , ècht niet dus ! Op dìt moment , nu ik in de overgang zit , verbeeld ik me juist dat ik nòg drukker , chaotischer en gekker ben dan ik vroeger was . 🙇🏼‍♀️

Het voelt alsof de overgang ( naar wàt eigenlijk ) al mijn emoties en Onwijsheden uitvergroot . Als ik nú verdrietig ben , stort ik compleet ìn .. , en was ik eerder wat moe , ben ik nu hòndsmoe en lamlendig… en waar ik me vroeger gewoon verheugde , of zìn in iets ( of iemand ) had , kan ik nu , bijna onfatsoenlijk, bàrsten van verlàngen … 🙈

Ik praat veel met ‘ lotgenoten ‘ en luister naar hun ervaringen…Vrouwen in de overgang die zó boos en sacherijnig zijn dat er niet mee te leven valt , en hun partner het huis uitvlucht … of vrouwen die máánden huilen van ellende en moeheid , en niet meer uit bed komen … Ik heb óók over de medische kant van de overgang gelezen , waar je nòg ellendiger van wordt , dus dat probeer ik gauw weer te vergeten . Toch heb ik onlangs wel even mijn hartslag en bloeddruk laten meten, en bloed laten prikken , want stel je voor dat dat gejaagde gevoel en dat onrustige hart van me , het gevolg zijn van iets ernstigs 😳 . Gelukkig was , vooralsnog , alles goed .

Regelmatig vraag ik Bert of er met míj nog te leven valt , want ik twijfel aan mijn eigen beoordelingsvermogen . Hij stelt me , tot nu toe , gerust .. Ik ben zelden tot nooit echt sjag of boos … bovendien is Bert zo weinig thuis dat er gewoon niet genoeg gelegenheid is om een robbertje te vechten . 😃 Maar Bert merkt wèl dat ik af en toe èrg emotioneel ben , en mijn stemmingen àlle kanten opvliegen . Vaak moet hij erom lachen , en soms ergert het hem . En dat begrijp ik .

Ik schreef hier al eens over mijn ‘inner child’… ‘ Het kind in mij ’ zie ik als een héél belangrijk deel van me . Het is het deel , wat soms onbegrijpelijk àngstig en kléin is … Ik probeer het te kóesteren en te omhelzen , nadat ik het járen , heel onverstandig , heb vervloekt en ontkend …

Een kind is primair in zijn of haar gevoelens . Er is geen schone schijn , geen ‘ nadenken voordat je wat zegt ‘… Néé … Als een kind boos , verdrietig of blij is , dan zul je dat weten . Het zal alles open en eerlijk tonen . En dat is zowel heerlijk onschuldig als lekker duidelijk . Het klinkt misschien nu alsof ik aan het ‘ Peter Pan-syndroom ‘ lijd , maar dat is het niet . Maar naarmate wij ouder worden leggen we onszelf restricties op … we houden rekening met anderen , zijn bang voor hun oordeel , en willen voldoen aan wat een ander van ons verwacht , en wat hóórt … En jéétjemina …was is dàt eigenlijk zònde ! 🙁

Nu begrijp ik natuurlijk wel dat volwassen worden óók noodzakelijk is , je kan niet je hele leven in de speeltuin blijven .. Maar ik blíjf erbij dat af en toe even ..eh .. wipwappen , of schommelen , héél goed voor ons is !😃

Maar nu is het dus Hèrfst … Mijn líjf is 53 , en in mijn hoofd ben ik een puber , en soms zelfs nog een kìnd .. en ik weet níet of dat wel helemaal de bedoeling is …😳

Bert ging laatst een weekendje weg , en ik stond hem , verdikke , huilend uit te zwaaien 🙈 .. nèt zoals ik deed toen ik zeventien was , en wij net verkering hadden ..😳 Ik huil sowieso om de gekste dingen , soms om niets , en soms om àlles … Verder spook ik bijna alle nachten door het huis , precies als toen ik nog een klein meisje was , tot wanhoop van mijn ouders … Ook merk ik dat ik , nòg meer dan anders , alles eruit flap wat ik voel en denk , wat heel grappig en verrassend kan zijn , maar ook wel es gênant …

Het is niet alleen maar negatief hoor , want ik kan ook gíeren van het lachen , zelfs als ik in m’n eentje ben . Ik weet nog dat mijn moeder dat vroeger ook vaak deed , en ik haar natuurlijk stapelgek vond 😂. Maar ook dàt is ouder worden … ontdekken dat je steeds meer op je ouders gaat lijken , of je dat nou wilt of niet 😃.

Ik kan me nog herinneren dat ik jaren geleden sprak met een kennis . Zij was wat ouder dan ik en ze waarschuwde me toen dat ik nog maar even van alles moest genieten , want rond mijn vijftigste zou alles veranderen , en níet ten goede .. Ik zou compleet ‘ uitdrogen ‘ , geen zin meer hebben in seks , enz .. Kortom , de pret zou voorgóed óver zijn ..😳 Zij praatte uit eigen ervaring . Ik vond het een schrìkbeeld , wat ze me schetste . Gelukkig had ze , in mijn geval , ongelijk . Want ook wat de zaken van mijn hart betreft blijk ik nog steeds als een puber te zijn 😂 . Ik kan nog àltijd hópeloos verliefd zijn , en scháámteloos verlangen .. .

En ergens , heel vaag , in mijn achterhoofd , hoor ik nu een vermànende ‘ stem ‘ , die me zegt dat ik potverdikkie dríeènvíjftig ben , en zulke dingen niet mag dènken , laat stáán zèggen …. Die ‘ stem ‘ hoort bij dat ouder wordende lichaam van me , en bij mijn lieve , bezorgde moeder , bij fatsóen , en bij de oordelende wereld om me heen …

Maar er is een àndere ‘ stem ‘ , die ik momenteel véél duidelijker hoor , … en dat is de ‘ stem ‘ van mijn eigen hart en hoofd . Het kan de ‘ stem ‘ zijn van een heel àngstig kind , of een onzekere jonge vrouw , en dan heb ik zómaar éven een paar hele moeilijke dagen .

En sòms is er het ‘ stemgeluid ‘ van een dwaas en blij meisje … of van een dromerige , verliefde puber … èn dàt is de stem waar ik het líefst naar luister , want dàn ben ik gelukkig . ☺️

Als ik bovenstaande teruglees , met al die ‘ stemmen ‘ , zou je bijna denken dat ik schizofreen ben 😳😂 . Maar ik denk dat het , voor mij althans , de beste manier is om te beschrijven hóe verwarrend deze levensfase kan zijn .

Hoe je eìgenlijk kind , vrouw èn moeder inéén bent …. Hoe je tegelijkertijd Wijs en Ònwijs kunt zijn . Hoe dat meisje in je hart soms vècht met die oudere vrouw in de spiegel …

Al die tegenstrijdigheden tussen je lichaam en je geest zorgen er , op z’n mìnst , voor dat je af en toe hélemaal uit balans bent . Ik weet dat er vrouwen zijn die het daarom in deze levensfase héél erg moeilijk hebben , en ik hóóp dat ze erover práten , met wie dan ook .

Voor mij persoonlijk is erover schrijven een uitlaatklep . Maar ook erom làchen , om mezèlf lachen , lucht op . Ik wéét dat ik geen kind , of jong meisje , meer ben … Maar af en toe vóel ik me wèl zo , en ik heb besloten daar gewoon aan tóe te geven … Dat is mìjn Wijsheid .. En dus zal ik soms héle slechte , verdrietige dagen hebben , waarop ik alleen maar kan huilen om mijn moeder , en bang ben voor die grote nare wereld … So be it !

Want er zijn zullen óók dagen zijn waarop er een heerlijke hèrfststorm woedt in mijn hoofd , en mijn ( oudere ) lichaam hùnkert … En dan zal ik toegeven aan mijn verlangen .. omdat het màg en kàn , en omdat ik vind dat ieder mens dat verdíent .. en dan zal ik alleen maar geníeten ! ☺️❤️

Het